Een Schandeloos spreekwoord…

DEEL 8

mestfabriek biomeiler schandelo

Afgelopen zomer maakte ik een wandeling door de prachtige Ravenvennen, lichtelijk gehinderd door mijn verlammende angst voor libellen, maar toch zeer tevreden, zoals altijd. Het is er mooi en rustig, ik kom graag in Schandelo.

Na een plezierig rondje vennen, mijn viervleugelige vrienden hielden zich die middag zowaar gedeisd, beklom ik op mijn gemak de Wittenberg. En daar, precies op het hoogste punt, gebeurde het. Vanuit het niets werd ik vastgeklampt door een vreemde oude dame, hetgeen me zowat een hartverzakking opleverde. Ze keek me onderzoekend aan, enigszins streng maar wel sympathiek, alsof ze iets van groot belang wilde meedelen. Dat bleek ook zo te zijn.

‘Zeej die naet hándig zien, zien ónhándig’, sprak ze plechtig. Ik keek haar wat verward aan, nog niet helemaal bekomen van de schrik. ‘Zij die niet bekwaam zijn, zijn onbekwaam’, verduidelijkte ze. ’Dat is een Schandeloos spreekwoord, jongeman’, voegde ze eraan toe, om vervolgens net zo snel als dat ze verschenen was te verdwijnen. ‘Daar zit wel iets in’, zei ik nog, een beetje beteuterd.

Wie ze was en waar ze vandaan kwam blijft tot op de dag van vandaag een raadsel. Haar wijze woorden spoken echter nog altijd door mijn gedachten. Ik vermoed inmiddels dat ze zinspeelde op de dames en heren politici, die linksom of rechtsom zullen moeten beslissen over de komst van een grote mestfabriek in Schandelo.

Zijn die politici onbekwaam, dan weten ze niet wat ze doen, en zou het ze sieren om vooral heel goed te luisteren naar onafhankelijke deskundigen. Zijn ze daarentegen wel degelijk bekwaam, wat je zou mogen verwachten, dan doen ze dat natuurlijk sowieso, en zullen ze vliegensvlug tot de conclusie komen dat je de natuur, bewoners en recreanten in Schandelo niet kunt opzadelen met de ellende die een overijverige ondernemer voornemens is te veroorzaken.

Het is trouwens niet zomaar iets, van het gas af moeten. Je zult er als bedrijf maar mee geconfronteerd worden. Wanneer doe je dat, en vooral: hoe doe je dat? Nou, in ieder geval niet door een mestfabriek te bouwen van anderhalf voetbalveld groot, die niet voldoende warmte zal leveren om alle kassen te voorzien, maar wel veel stikstof uitbraakt, als lawaaiig en onwelriekend te boek staat en de omgeving omtovert tot een soort snelweg.

Je voelt natuurlijk op je klompen aan dat deze alternatieve wijze van stoken niet de enige drijfveer kan zijn om zo’n apparaat te willen plaatsen, midden in een vredig dorpje. ‘Geld stinkt niet’, zeggen ze, maar in Schandelo weet men wel beter. Je kunt het straks op drie kilometer afstand ruiken, als niemand zijn verantwoordelijkheid neemt.

De komende weken zal ik nog een paar keer de Wittenberg beklimmen, in de hoop die vreemde oude dame opnieuw tegen het lijf te lopen. En mocht dat het geval zijn, dan wil ik haar heel graag een nieuw Schandeloos spreekwoord aan de hand doen, een spreekwoord dat ze zal koesteren en voortzeggen, tot in lengte van dagen. Een eenvoudig maar belangrijk spreekwoord zal het zijn, en het klinkt ongeveer zo: ‘De misfebriek kump d’r ni in Schandelo. Nou ni, straks ni en noeit ni.’ Daar zit iets in, toch?

Kijk ook eens naar de andere verhalen in deze serie.