Ravenvennen 1/2

Geschiedenis

In dit reliëfrijke stuifduinen gebied bevinden zich wel vijftig heidevennen. Plaatsnamen op oude kaarten geven aan dat het Ravenvennengebied er zo’n twee eeuwen geleden heel anders uitzag: heide (de Lommer- en Schandelose Heide), moeras en open water (Vreewater) bepaalden het beeld. Het was een uitgestrekt heideterrein met vennen. Schaapskuddes schraasden er en produceerden zo de mest voor de akkers. Deze intensieve begrazing van de stuifduinen resulteerde in heidevelden, terwijl de ontginning van het natte Vreewatergebied pas halverwege de 20e eeuw begon. Aan het eind van de 19e eeuw begon men met het aanplanten van naaldbossen op de hei, voornamelijk bestaande uit grove den.

De Witte Berg is een van hoogste rivierstuifduinen van het gebied. Na verloop van tijd raakte het duin begroeid en kon de wind het zand niet meer laten verstuiven. Zeldzame planten en dieren zijn echter afhankelijk van deze zanderige plekjes. Daarom is heden ten dage het beheer afgestemd op behoud van het open karakter van het duin, waar door het stuivend zand bomen in bizarre vormen worden gedwongen. Voordat het gebied sterk bebost was, kon je vanaf de top van de Witte Berg wel zestien kerktorens zien. het uitzicht vanaf de Witte Berg is nog steeds magnifiek. Vooral waneer de laatste zonnestralen door de toppen van bomen schitteren.

Lees meer over het ‘Gebied‘, bron: Limburgs Landschap